jauh perjalanan luas pemandangan...
sepanjang jalan tu jumpa dengan macam-macam orang yang punya pelbagai ragamnya.
memang tak boleh lari dari sikap curiousity...
kadang-kadang berspekulasi
kalau nampak yang pelik-pelik mulalah membuat tafsiran.
judge.
dalam hati sebut...
"wah..."
"isy... isy... isy..."
"bla... bla.... bla..."
biarpun apa yang kita lihat itu benda yang tak baik contohnya tapi kita tak berhak pun nak judge orang kan?
kita tak tahu pun siapa dia di hadapan Pencipta.
cuba bila nampak benda yang pelik-pelik ni dalam hati cepat-cepat berzikir. tak semestinya istighfar... astaghfirullah...
cuba sebut
subhanallah... subhanallah... subhanallah... subhanallah
alhamdulillah... alhamdulillah... alhamdulillah... alhamdulillah
Allahuakhbar... Allahuakhbar... Allahuakhbar... Allahuakhbar
dalam pada hati berzikir agak -agak sempat lagi tak hati ni nak bermonolog... berpesepsi...fikir itu ini?
kalau nak tahu... cuba buat...
bila nampak benda yang boleh menjerumuskan hati ni menilai dengan pandangan negatif, cepat-cepat zikrullah... atau paling tidak, dah tak payah nak pandang-pandang dah.
tengok tempat lain.
macam kalau tengah tunggu bas tengok jalan tar ker... "isy... isy... isy... banyak betul bakti jalan ni pada aku..."
ataupun bilang tiang lampu ke... "Banyak betul lampu ni... cerah masa depan... " :P
lebih baik, tengok alam, pokok-pokok, awan, langit...
sambil-sambil sebut dalam hati...
subhanallah...
tak ke, elok tu.
secara tak langsung kita dah bercucuk tanam dalam syurga :)
indah kan?
cuba la...
try buat...
indah...
betul...
sticky note:
hawa adam atau syifa raihan atau...
kata nak jadi budak baik...
yang tak baik tu kena la tinggalkan
kalau tak cuba tak tahu kan...
dan kalau tak cuba memang tak boleh...
0 comments:
Post a Comment